Ανοιχτή επιστολή προς τους Γονείς των μαθητών/τριών μας

Ο δρόμος για το δημόσιο πανεπιστήμιο κλείνει για χιλιάδες παιδιά. Με το εντελώς αντιφατικό εφεύρημα της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής σε ένα διαγωνισμό, είκοσι χιλιάδες θέσεις έμειναν κενές στα δημόσια πανεπιστήμια. Ακόμη είκοσι χιλιάδες νέοι και νέες σπρώχνονται στους εμπόρους σπουδών.

ενώ

Ιδιωτικά Κολέγια, παραρτήματα ιδιωτικών πανεπιστημίων και πανεπιστήμια στο εξωτερικό προσφέρουν σπουδές και πτυχία έναντι διδάκτρων, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο πέρα από το πορτοφόλι των γονιών. Η κυβέρνηση μάλιστα διευρύνει τα εργασιακά δικαιώματα των αγορασμένων σπουδών.

Εμπόδια μπαίνουν στην συνέχιση της φοίτησης στο γενικό Λύκειο. Χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες υπολογίζεται ότι θα οδηγηθούν στην αποτυχία φέτος στην α’ και β’ Λυκείου, μέσα από την επινόηση της Τράπεζας Θεμάτων που αυξάνει τη δυσκολία των εξετάσεων.

την

ώρα

που

Η επίσημη ρητορεία προσπαθεί να μας πείσει ότι η ιδέα της ισότητας είναι ανεδαφική και ότι τα παιδιά από το Περιστέρι και το Κερατσίνι θα πρέπει να βολευτούν με ένα μέλλον ανειδίκευτου ή τεχνίτη χωρίς ή με περιορισμένες σπουδές.

Πανελλήνιες εξετάσεις στη Στ’ Δημοτικού θεσμοθετήθηκαν μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε, για να χαρακτηρίσουν τα σχολεία με βάση την επίδοσή τους σε αυτές. Η αυξανόμενη επικέντρωση της διδασκαλίας στα υπό εξέταση μαθήματα είναι μονάχα το ένα πρόβλημα. Το άλλο είναι η πρώιμη συνάντηση των παιδιών με την αποτυχία και η μοιρολατρική αποδοχή της ιδέας «εγώ δεν κάνω για γράμματα».

αν και

Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μην γίνουν πολίτες β’ κατηγορίας κι αν θέλουμε κάτι καλύτερο από μια ανασφαλή και κακοπληρωμένη εργασία γι’ αυτά, πρέπει να τα κρατήσουμε για πολλά χρόνια σε ποιοτικά και δημοκρατικά σχολεία. Οι (τεχνολογικές, επιστημονικές, πολιτικές κλπ.) εξελίξεις επιβάλλουν μακροχρόνιες και με ευρύ ορίζοντα σπουδές για τα παιδιά του 21^ο αιώνα.

Καμία επίσημη επανεξέταση (ή αξιολόγηση) των διδακτικών βιβλίων δεν σχεδιάζεται παρά τις ολοφάνερες αδυναμίες τους και τις τεκμηριωμένες κριτικές που έχουν ασκηθεί από παιδαγωγούς της πράξης και της θεωρίας στα δεκαπέντε χρόνια ζωής τους.

την

ώρα

που

Όλα τα προβλήματα των σχολείων επιχειρείται να χρεωθούν στους εκπαιδευτικούς μέσα από την ποσοτική και αυταρχική αξιολόγησή τους. Και βέβαια ο φόβος της αρνητικής αξιολόγησης θα εκβιάσει όσους διαφωνούν με την αριστοκρατική εκπαιδευτική πολιτική για το σχολείο της πρόωρης και μαζικής απόρριψης μαθητών.

Ο μέγιστος αριθμός ανά τμήμα επανήλθε στα 25 παιδιά. Αν ο νόμος δεν είχε αλλάξει σήμερα τα τμήματα νηπιαγωγείων και οι τάξεις α, β, γ και δ θα έπρεπε να έχουν 22 ή λιγότερα παιδιά και στα επόμενα δύο χρόνια το μέτρο θα ίσχυε και για τις δύο μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού.

αν και

Από τη μία πλευρά η πανδημία επιβάλλει την αραίωση των τάξεων και από την άλλη

η παιδαγωγική της επιτυχίας επιβάλλει τα μικρά τμήματα για να μπορέσει η διδασκαλία να διαφοροποιηθεί όπου υπάρχει ανάγκη.

Τα σχολεία υποφέρουν από έλλειψη προσωπικού καθαριότητας, κυρίως στους δήμους που περιορίζονται στην κυβερνητική πολιτική, εν μέσω πανδημίας.

την ίδια στιγμή

Δεκάδες εκατομμυρίων ξοδεύονται για το διαφημιστικό μπάλωμα των εργαστηρίων δεξιοτήτων χωρίς ούτε ένα ευρώ να φτάσει στα σχολεία.

Οι μισθοί των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων παραμένουν χωρίς την παραμικρή αύξηση.