ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ Α/ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ “Η ΠΡΟΟΔΟΣ”
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΧΡΕΩΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ.
Αγαπητοί γονείς,
Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (το κανάλι επικοινωνίας του υπουργείου Παιδείας για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση) δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον τεράστιο φόρτο που δέχεται καθημερινά. Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς περνούν ώρες ανούσιας αναμονής μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών. Ήταν αναμενόμενο. Οι εκπαιδευτικοί το γνωρίζαμε από πρώτο χέρι. Το ίδιο φαινόμενο βιώνουμε στο τέλος κάθε τριμήνου, όταν μαζικά μπαίνουμε για να καταγράψουμε τη βαθμολογία των μαθητών μας στη βάση δεδομένων του myschool. Απαρχαιωμένες ψηφιακές πλατφόρμες που σέρνονται, δημόσιο λογισμικό στα σπάργανα, υλικοτεχνική υποδομή ανύπαρκτη, διαδικτυακές ταχύτητες για κλάματα. Error 504 ή 404 λέει τις περισσότερες φορές η πλατφόρμα του υπουργείου.
Αντί το υπουργείο να παραδεχθεί την αδυναμία του, προσπαθεί εδώ και μέρες να μεταθέσει τις ευθύνες του. Δίνει το λόγο στα κάθε λογής δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που για να ξελασπώσουν την υπουργό παιδείας (και να ανοίξουν τον δρόμο για τα χειρότερα;) χρεώνουν την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Κάθε μέρα κι ένας τους καταφέρεται με μένος ενάντια στους εκπαιδευτικούς. Θέλουν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι για το μπάχαλο που επικρατεί στα επίσημα κανάλια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης την ευθύνη δεν την έχουν οι κυβερνώντες, αλλά οι εκπαιδευτικοί. Είναι προφανές ότι δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία! Είναι άραγε τυχαίο ότι η κυβέρνηση κυκλοφορεί κρατώντας στο χέρι 11 ζεστά εκατομμύρια για διαφημιστική δαπάνη;
Από την άλλη πλευρά κι από την πρώτη στιγμή που έκλεισαν τα σχολεία ένα αυθόρμητο ρεύμα δασκάλων σε όλη τη χώρα προσπαθεί να κρατήσει την επαφή με τους μαθητές και τις οικογένειές τους, αν και ξέρει πολύ καλά ότι η όποια εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή επαφή της εκπαιδευτικής κοινότητας. Γνωρίζει όμως επίσης ότι τώρα, τη στιγμή της ψυχολογικής πίεσης και της απομόνωσης, είναι η στιγμή που πολλά παιδιά και οι οικογένειες έχουν ανάγκη τη συνεργασία και την συνέχιση σε νέο πλαίσιο της μορφωτικής προσπάθειας.
Αντί το υπουργείο να αναδείξει, να στηρίξει και να προωθήσει το ρεύμα αυτό, επιμένει να επιδίδεται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα παίζοντας το παιχνίδι του μουτζούρη. Στόχος του να κρύψει ότι τα εκατοντάδες εκατομμύρια που, για δυο σχεδόν δεκαετίες (από τις αρχές του 2000), ξοδεύτηκαν για τον ψηφιακό εξοπλισμό των σχολείων και τη δήθεν επιμόρφωση των εκπαιδευτικών κατέληξαν στη σημερινή ανυπαρξία υποδομών.
Ελπίζουμε ότι με τα τεχνάσματα αυτά δεν προετοιμάζονται και μειώσεις μισθών. Αντί να σκέφτονται νέες περικοπές, πρέπει να στηρίξουν το εισόδημα των συμπολιτών μας από τον ιδιωτικό τομέα, όταν αυτό περιορίζεται. Τα χρήματα υπάρχουν και η κυβέρνηση οφείλει να μην επιτρέψει στην υγειονομική κρίση να γίνει οικονομική κρίση. Τα 800άρια για 45 μέρες δεν αρκούν. Οι μετατροπές συμβάσεων με απόφαση του όποιου εργοδότη προκαλούν. Ολόκληρος μισθός, εξασφάλιση όλων των συμβάσεων εργασίας και ουσιαστική στήριξη των ανέργων και αυτοαπασχολούμενων είναι η λύση. Δεν είναι όνειρο. Μπορεί να γίνει. Το μαξιλάρι των τριάντα τόσων δισεκατομμυρίων (που με κόπο και δάκρυα μαζεύτηκε) το επιτρέπει. Αν η κυβέρνηση δεν μας ακούσει, η έξοδος από την υγειονομική κρίση θα είναι χειρότερη κι από την καραντίνα.
Αγαπητοί γονείς,
Η κατασκευή μιας εικονικής πραγματικότητας που θέλει να καθησυχάσει τους γονείς ότι ο χαμένος σχολικός χρόνος μπορεί να αναπληρωθεί με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν οδηγεί πουθενά. Για τους εκπαιδευτικούς, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις ανάγκες των μαθητών τους, είναι σαφές πως, όταν ξανανοίξουν τα σχολεία, απαιτείται δέσμη ειδικών μέτρων που θα εξασφαλίσουν την μεγαλύτερη δυνατή αποκατάσταση των ζημιών (π.χ. μικρότερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα; εκτεταμένα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας με δεύτερο δάσκαλο στην τάξη; αναπροσαρμογή των διδακτικών στόχων; αναδιάταξη και μείωση της ύλης; στήριξη και ίδρυση νέων τμημάτων ένταξης;) Θα πρέπει άμεσα να εξασφαλιστούν τα σχετικά κονδύλια και να ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος για τον προσφορότερο σχεδιασμό.
Το υπουργείο πρέπει να ακούσει τη φωνή των εκπαιδευτικών.
Αλλά κυρίως η εκπαιδευτική κοινότητα (εκπαιδευτικοί, γονείς, μεγάλοι μαθητές) πρέπει να μιλήσει οργανωμένα και δυνατά. Ακόμη και μέσα από τα σπίτια μας. Με τα facebook, τα Instagram, τα messenger και τα λοιπά. Δεν είμαστε μόνοι.
Πρέπει επίσης να αποφύγουμε το λάθος που κάναμε στα μνημόνια. Δεν θα χωριστούμε ξανά σε «φοροφυγάδες του ιδιωτικού» και «τεμπέληδες του δημοσίου».
Το δις εξαμαρτείν απαγορεύεται!
