Επιστολή προς τους Γονείς των Μαθητών μας
Αγαπητοί γονείς,
Στις 18 Μαΐου πραγματοποιούνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα δοκιμαστικά και σε δείγμα 600 σχολείων πανεθνικές εξετάσεις για την στ΄ τάξη δημοτικού και την γ΄ γυμνασίου. Από την επόμενη χρονιά προγραμματίζεται να συμπεριλαμβάνουν όλους τους μαθητές των τάξεων αυτών. Με τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων θα βαθμολογηθούν τα σχολεία, οι περιφέρειες και συνολικά το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο.
Η υπουργός ισχυρίζεται ότι με τις εξετάσεις θα μάθουμε αν και τι πρέπει να αλλάξουμε στα σχολεία. Λέει ψέματα, γιατί:
Οι εξετάσεις αυτές δεν είναι μεγεθυντικός φακός, γιατί θα οδηγήσουν τα περισσότερα παιδιά στην εσωτερίκευση της αποτυχίας και την απογοήτευση. Αποτυχία παράγει ήδη η διεθνής, αλλά περιορισμένη, εκδοχή τους, η pisa του ΟΟΣΑ, όπως και οι ανάλογες εθνικές εξετάσεις «υψηλού ρίσκου» σε Αγγλία, Η.Π.Α. και άλλες, αγγλοσαξονικές κυρίως, χώρες. Με τέτοιου είδους «διαγωνισμούς» άνοιξαν το δρόμο ώστε, σε συνδυασμό με τη λεγόμενη «αξιολόγηση», να βαθμολογήσουν και να κατηγοριοποιήσουν τα σχολεία, να δημιουργήσουν σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς πολλών ταχυτήτων. Με τον τρόπο αυτό η υπουργός (και οι «άνετοι» συμπολίτες μας που την υποστηρίζουν) θα μπορέσει να μειώσει τον αριθμό των μαθητών που τελειώνουν το λύκειο και θέλουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Έτσι ως εργαζόμενοι θα προσδοκούν λιγότερα σε μισθό και δικαιώματα. Η κυβέρνηση μεθοδικά επιδιώκει τον ίδιο σκοπό. Το έκανε με την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια, το κάνει με την Τράπεζα Θεμάτων στα Λύκεια, θέλει να το ξεκινήσει από τα δημοτικά και τα γυμνάσια, το κάνει (με άλλο τρόπο) με το νόμο Χατζηδάκη για τα εργατικά σωματεία: ψαλίδισμα των προσδοκιών για τους ανθρώπους της δουλειάς.
Οι εξετάσεις αυτές δεν είναι ένας μεγεθυντικός φακός, γιατί στα σχολεία δεν γίνονται μόνο γλώσσα και μαθηματικά. Γίνεται και ιστορία και γεωγραφία και πολιτική αγωγή και φυσική και τέχνεςκαι ξένες γλώσσεςκαι υπολογιστές και (κυρίως) στάσεις ζωής, κοινότητα και προσωπικότητα, που δεν μπορούν και δεν πρέπει να μετρηθούν. Στα σχολεία η γλώσσα δεν είναι μόνο κατανόηση (χρηστικών) κειμένων. Είναι και λογοτεχνία και έκφραση και συνειδητοποίηση.
Οι εξετάσεις αυτές δεν είναι μεγεθυντικός φακός, γιατί είναι σαν το κρεβάτι του Προκρούστη. Αν το επαγγελματικό κύρος των εκπαιδευτικών και η αξία του σχολείου μετριέται από αυτές, τότε όλα τα άλλα μπορούν να περικοπούν για να προγυμναστούμε μπροστά στην πραγματική δοκιμασία. Τίποτα δεν θα είναι πιο σημαντικό.
Οι εξετάσεις αυτές δεν είναι μεγεθυντικός φακός, γιατί παραμορφώνουν με τον χειρότερο τρόπο. Αντιμετωπίζουν ίσα κι όμοια, παιδιά που είναι όμως άνισα και διαφορετικά. Παιδιά που ζουν στη χλιδή και την άνεση και παιδιά που ζουν στα ζόρια, για παράδειγμα, δεν μπορούν να συγκριθούν. Ούτε αυτά ούτε τα σχολεία τους.
Οι εξετάσεις αυτές δεν είναι μεγεθυντικός φακός, γιατί η κατάταξη των σχολείων θα γεννήσει τον ανταγωνισμό κι αυτός θα φέρει την αποστροφή για τον δύσκολο μαθητή, για το παιδί με μαθησιακά προβλήματα ή με προβλήματα συμπεριφοράς. Τα παιδιά αυτά δεν θα είναι πια μια πρόκληση κι ένα χρέος για το σχολείο και την κοινωνία. Θα είναι ένα εμπόδιο.
Αφού λοιπόν δεν είναι μεγεθυντικός φακός, όπως ψευδώς ισχυρίζεται η υπουργός, με κανένα τρόπο δεν βελτιώνουν τα αποτελέσματα της δουλειάς εκπαιδευτικών και μαθητών.
Όλα αυτά δεν είναι καινούργια. Είναι γνώση ρουτίνας για όποιον ασχολείται με τα εκπαιδευτικά συστήματα χωρών που έχουν τέτοιες εξετάσεις. Τα ξέρει και η υπουργός, τα ξέρει και η κυβέρνηση. Δεν τους ενοχλούν. Τα επιδιώκουν κιόλας. Νομίζουν ότι αυτό είναι ρεαλισμός. Δεν είναι. Δεν είναι ρεαλισμός η αδιαφορία, η εγκατάλειψη, μια κοινωνία κι ένα σχολείο για όποιον μπορεί. Υποστήριξη των δυνατών είναι. Μεροληψία υπέρ τους με κάθε τρόπο.
Γι’ αυτό σας καλούμε να αποδοκιμάσετε αυτές τις εξετάσεις. Σας καλούμε να τις σαμποτάρετε. Βοηθήστε να μη γίνουν. Εμείς από τη δική μας πλευρά, μέσα από τα εκπαιδευτικά μας σωματεία και εσείς από τη δική σας, με τη δυνατότητα που έχετε να αποτρέψετε τη συμμετοχή των παιδιών σας, χωρίς καμία συνέπεια για εσάς ή εκείνα, πρέπει να ματαιώσουμε τη διεξαγωγή τους.
Γιατί θέλουμε ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και ουσιαστικά, που δεν «θα διδάσκει για το τεστ».
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά “Η Πρόοδος”