“Καταπέλτης” για το ΥΠΑΙΘ η απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Στις 16 Νοεμβρίου 2021 η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με  την υπ’ αριθμόν 50/2021 απόφασή της απευθύνει στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων:

α) Επίπληξη για τις παραβάσεις των διατάξεων του άρθρου 6 του ΓΚΠΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 παρ. 5 του ν. 3471/2006, σε σχέση με τα ζητήματα νομιμότητας της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

β) Επίπληξη για τις παραβάσεις των διατάξεων του άρθρου 13, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 παρ. 1 α του ΓΚΠΔ, του άρθρου 12 και του άρθρου 37 παρ. 7 ΓΚΠΔ, σε σχέση με το ζήτημα της διαφάνειας.

γ) Επίπληξη για τις παραβάσεις των διατάξεων του άρθρου 25 παρ. 1 του ΓΚΠΔ σε σχέση με τους κινδύνους που εμπεριέχει η συγκεκριμένη επεξεργασία δεδομένων.

δ) Επίπληξη για την παράβαση του άρθρου 35 παρ. 9 του ΓΚΠΔ σε σχέση με την έκφραση γνώμης των υποκειμένων των δεδομένων ή των εκπροσώπων τους για τη σχεδιαζόμενη επεξεργασία.

ε) Επίπληξη για τις παραβάσεις των διατάξεων του άρθρου 46 του ΓΚΠΔ σε σχέση με το ζήτημα διαβίβασης δεδομένων εκτός Ε.Ε. και συγκεκριμένα στις Η.Π.Α.
και απαιτεί την άμεση συμμόρφωση του ΥΠΑΙΘ, εντός ορισμένων προθεσμιών.

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα επιβεβαιώνει όλα όσα ξέραμε για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας:

  • Όπως ξέρουμε, π.χ. από τις παράνομες παρεμβάσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου στο ζήτημα της αξιολόγησης, το υπουργείο δεν αξιολογεί ως σημαντική παράμετρο της δράσης του την τήρηση των νόμων.
  • Όπως ξέραμε, π.χ. από την επί μήνες άρνηση της υπουργού να φέρει στη βουλή τη σύμβαση με  τη Cisco Webex, δεν αξιολογούν υψηλά τη διαφάνεια.
  • Όπως ξέραμε, π.χ. από τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας και την αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, δεν δίνει ιδιαίτερη αξία στην προστασία της εκπαιδευτικής κοινότητας από ενδεχόμενους κινδύνους.
  • Όπως ξέραμε, π.χ. από τον τρόπο αλλαγής του ωρολογίου προγράμματος ή την εμμονή του να καταφεύγει στα δικαστήρια για να κάμπτει τις αντιρρήσεις των εργαζομένων του, το υπουργείο αδιαφορεί για τη γνώμη των άμεσα ενδιαφερόμενων.

Η αντίδραση του υπουργείου στην απόφαση της Αρχής, όπου αρνείται τα πάντα και απειλεί τους συντάκτες της, επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να ακούσουν αντιρρήσεις. Ανέχονται μόνο τις καταφάσεις και συμπεριφέρονται ως αριστοκράτες απέναντι σε υπηκόους.

Η καταγγελία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου είναι αυτονόητη υποχρέωση όχι μόνο όλων των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών αλλά και κάθε μέλους της εκπαιδευτικής κοινότητας: εκπαιδευτικών, γονέων, φοιτητών.

Πέρα από αυτά, το πιο επείγον και ανησυχητικό πρόβλημα που θέτει η συγκεκριμένη απόφαση της Αρχής είναι το ζήτημα της πράξης: τι να κάνουμε αν κληθούμε να διδάξουμε ξανά με τους ίδιους όρους; Εξ’ αποστάσεως δηλαδή και με τους όρους που διαμορφώνει η παράνομη σύμβαση με τη Cisco;  Η απάντηση στο ερώτημα αυτό απαιτεί τη σοβαρή εξέταση εναλλακτικών λύσεων και την κοινή απάντηση των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών.

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.