Ακρίβεια και πληθωρισμός οδηγούν τους εργαζόμενους στη φτώχεια. Αποκατάσταση των απωλειών της μνημονιακής δεκαετίας. Αυξήσεις στους μισθούς τώρα!
Ο μισθός μας έχει χάσει τη μισή του δύναμη από το 2010 ως σήμερα. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Σήμερα όσοι συνάδελφοι βιοποριζόμαστε αποκλειστικά από το μισθό μας είμαστε εργαζόμενοι – φτωχοί.
Λίγη ιστορία: την περίοδο 2010 – 2012 χάσαμε περισσότερο από το 1/3 του ετήσιου μισθού μας (οι νεότεροι παραπάνω κι οι παλιότεροι παρακάτω), όταν μειώθηκε δραστικά ο ονομαστικός μισθός και αφαιρέθηκαν 2 από τους 14 μισθούς το χρόνο. Η ζημιά δεν διορθώθηκε στη συνέχεια. Μπορεί να σταμάτησε η κατρακύλα, αλλά το τέρμα μπήκε πολύ χαμηλά. Αντίθετα, τα τρία τελευταία χρόνια το πρόβλημα μεγάλωσε, αφού οι τιμές των προϊόντων αυξάνονται ανεξέλεγκτα, χωρίς την παραμικρή διορθωτική αύξηση μισθού.
Γνωρίζουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν διορθώνεται εύκολα. Η παραμικρή διορθωτική κίνηση απαιτεί συλλογική δράση, οργάνωση, κι αγώνα.
Ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι η παραμικρή αλλαγή στο μισθολόγιό μας πρέπει να αποτυπωθεί σε κάποιο νόμο, δηλαδή σε κάποια πολιτική απόφαση. Συνεπώς, οι θέσεις των κομμάτων (ιδιαίτερα εκείνων που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν) μας αφορούν.
Γι’ αυτό και συγκεντρώσαμε στον παρακάτω πίνακα τα κυβερνητικά προγράμματα και τις θέσεις των κομμάτων της βουλής κι όχι των παρατάξεων του σωματείου. Όσο κι αν δεν πρέπει να τα παίρνουμε τοις μετρητοίς, πρέπει να τα γνωρίζουμε και να τα συζητάμε για να συμπεράνουμε ποιες είναι οι πιθανές διαφορές τους και ποιες οι προοπτικές. Πολύ περισσότερο, θα έπρεπε να κάνουμε κεντρικό θέμα της προεκλογικής περιόδου την απαξίωση του μισθού μας την τελευταία 12ετία.
Πριν παρουσιάσουμε τα σχετικά αποσπάσματα από τα επίσημα κείμενα των κομμάτων, παραθέτουμε τις μισθολογικές διεκδικήσεις της ΔΟΕ έτσι όπως αποφασίστηκαν στην τελευταία Γ.Σ. του κλάδου. Ταυτόχρονα δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε ότι η Ομοσπονδία μας δεν επεδίωξε να εγγράψει με έμφαση το ζήτημα του μισθού μας στην προεκλογική αντιπαράθεση των κομμάτων. Να θέσει δηλαδή το ζήτημα των μισθών και της φτωχοποίησης των εκπαιδευτικών και να επιδιώξει σαφείς απαντήσεις που θα παράγουν δεσμεύσεις για όλα τα κόμματα και την πολιτική που θα ακολουθήσουν την επομένη των εκλογών. Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά «Η Πρόοδος» με την παρούσα ανακοίνωση, στο μέτρο των δυνάμεών του, επιδιώκει να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση με τη γνωστοποίηση τουλάχιστον των θέσεων των κομμάτων.
Η θέση της ΔΟΕ (απόφαση 91ης Γ.Σ. του κλάδου, Ιούνιος 2022): Αυξήσεις στους μισθούς μας, άμεσα, τουλάχιστον ίσες με την αύξηση του Α.Ε.Π. και του πληθωρισμού. Ξεπάγωμα της διετίας 2016–17. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
Οι θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων:
Νέα Δημοκρατία: (από το πρόγραμμα διακυβέρνησης): «Αύξηση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και αναμόρφωση του μισθολογίου τους από 1/1/2024» και «Αύξηση των μισθολογικών απολαβών εκπαιδευτικών, με έμφαση στους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς και σε στελέχη εκπαίδευσης με αυξημένες αρμοδιότητες.»
ΣΥΡΙΖΑ (από το κυβερνητικό πρόγραμμα): Στον δημόσιο τομέα οι μισθοί θα αυξηθούν άμεσα (από 1/7/2023) κατά 10%, και θεσμοθέτηση της ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής στο ύψος του πληθωρισμού του προηγούμενου έτους, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα.
ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (από τις 12 προγραμματικές δεσμεύσεις): Νέο μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους από 1/1/2024 με αυξήσεις που καλύπτουν τις απώλειες λόγω πληθωρισμού και αξιοκρατικό σύστημα μισθολογικής επιβράβευσης.
ΚΚΕ (από το «Τόλμησε στον αγώνα μαζί με το ΚΚΕ, Ιούνιος 2022»): Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για το Δημόσιο.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ (από τις Προγραμματικές θέσεις): Να δείξουμε εμπιστοσύνη στο εκπαιδευτικό προσωπικό με μισθούς που δε θα τους οδηγούν στην εξαθλίωση.
ΜέΡΑ 25 (πηγή: 7 + 1 τομές) Καμία αναφορά στο μισθολόγιο του δημοσίου ή των εκπαιδευτικών, μια αναφορά στον κατώτατο μισθό περί Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής με αναδρομική ισχύ από τις αρχές του 2021.
ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.