Παράταση του σχολικού έτους: μια ακόμα επικοινωνιακή κίνηση του ΥΠΑΙΘ χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα.

Διεκδικούμε άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση των μορφωτικών κενών, την ομαλή ψυχοκοινωνική επανένταξη των μαθητών και την ασφαλή λειτουργία των σχολείων

Η μακρόχρονη αναστολή λειτουργίας των σχολείων έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην κοινωνική ανάπτυξη, την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση και τη μορφωτική εξέλιξη των μαθητών και μαθητριών.

Οι ευθύνες του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης γι’ αυτήν την εξέλιξη είναι βαρύτατες. Αφορούν στο γενικότερο πλήρως αποτυχημένο επιδημιολογικό μοντέλο που ακολούθησε η κυβέρνηση, αφού αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, να προχωρήσει σε προσλήψειςυγειονομικού προσωπικού, ίδρυση νέων ΜΕΘ, μαζικά τεστ και ιχνηλάτηση στον πληθυσμό, προχώρησε σε ένα παρατεταμένο αλλά αναποτελεσματικό lockdown από τα αυστηρότερα και πιο μακρόχρονα διεθνώς, με αποτέλεσμα εκτίναξη των θανάτων, διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, ένταση της υγειονομικής κρίσης και ταυτόχρονα, ένταση της οικονομικής ύφεσης αλλά και μια πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα εκπαιδευτική κρίση.

Όλες οι έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν μιλούν απλά για «έκτακτη ανάγκη», αλλά για «μια παρατεταμένη κρίση, ολοένα και πιο καταστροφική εκπαιδευτικά, κοινωνικά, οικονομικά και διανοητικά» (UNESCO, ΙΑΝ 2021). Αντίστοιχες παλαιότερες έρευνες (Ν. Ορλεάνη – τυφώνας Κατρίνα) κατέδειξαν ότι για να επανέλθουν τα σχολεία και οι μαθητές στην προ τυφώνα μορφωτική και γνωστική κατάσταση, χρειάστηκαν δύο χρόνια εκπαιδευτικών προσπαθειών.

Το σχολείο ταξιδεύει  σε ανεξερεύνητα  νερά. Φέτος, κι αν όλα πάνε καλά, τα μαθήματα θα γίνουν μόνο  κατά το ήμισυ με τη φυσική παρουσία των μαθητών. Στο υπόλοιπο μισό επιστρατεύθηκε η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση για να σωθεί ό,τι ήταν δυνατό. Πιο συγκεκριμένα, και υποθέτοντας  ότι  τα σχολεία δεν θα ξανακλείσουν στο ενδιάμεσο,  μόνο οι 20 εβδομάδες μαθημάτων της φετινής χρονιάς θα έχουν πραγματοποιηθεί στις σχολικές αίθουσες, συνυπολογίζοντας και την επέκταση της σχολικής χρονιάς. Οι υπόλοιπες 16 έγιναν ήδη μέσα από οθόνες. Αν σε αυτές προσθέσουμε και τις  10 εβδομάδες μαθημάτων που χάθηκαν πέρσι, γίνεται φανερό στον καθένα ότι το πρωτόγνωρο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι μάλλον σοβαρό και σίγουρα απροσδιόριστο.

Ο τρόπος αντιμετώπισης που προκρίνει το υπουργείο φαίνεται τουλάχιστον ανεπαρκής και είναι αδικαιολόγητα ανέμελος. Πιο συγκεκριμένα, η πολιτική του υπουργείου εξαντλείται  στην προσθήκη 8 ημερών μαθημάτων μες στο κατακαλόκαιρο (που έχουμε ήδη υπολογίσει) και σε γενικές οδηγίες διαχείρισης της ύλης, χωρίς σοβαρή περικοπή της. Αλήθεια, το γεγονός ότι πολλά παιδιά δεν μπορούσαν καθόλου να παρακολουθήσουν τα εξ’ αποστάσεως μαθήματα γιατί δεν είχαν τον αναγκαίο εξοπλισμό πώς θα αντιμετωπιστεί;  Κι εκείνα που τα παρακολουθούσαν  περιστασιακά ή ανεπαρκώς; Κι εκείνα που είχαν μεγαλύτερη ανάγκη την φυσική παρουσία του δασκάλου; Κι εκείνα που επηρεάστηκαν  περισσότερο από την απουσία του σχολικού περιβάλλοντος; Κι όσα δεν προσαρμόστηκαν ποτέ στις ιδιαιτερότητες της ψηφιακής διδασκαλίας ή που κουράστηκαν γρηγορότερα από τις ανεπάρκειες της;  Κι όσα δεν είχαν επιδέξιους  χειριστές των μέσων ή/και διαθέσιμους ενήλικες για να τα στηρίξουν;

Για τους περισσότερους εκπαιδευτικούς, για την μεγάλη πλειοψηφία μας,  οι οκτώ περισσότερες μέρες μαθημάτων επαρκούν μόνο για να βρούμε τον αναγκαίο χρόνο (επανα)προσαρμογής, για την αποκατάσταση της κοινωνικότητας των παιδιών και για τον σε βάθος  εντοπισμό των μαθησιακών κενών κάθε παιδιού ξεχωριστά. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένοι να «βάλουμε την διδασκαλία στο γρήγορο» για να πούμε ότι βγάλαμε την ύλη, αδιαφορώντας για την ουσία: την μόρφωση και την αγωγή κάθε μαθητή.

Το υπουργείο οφείλει να αναθεωρήσει την πολιτική του απέναντι στις επιπτώσεις της τεράστιας αναστάτωσης της σχολικής ζωής. Οφείλει να καλέσει τους εκπαιδευτικούς  να τις  καταγράψουν. Οφείλει να τους βοηθήσει  στην καταγραφή αυτή, καλώντας τα παιδαγωγικά τμήματα  των πανεπιστημίων να συμβάλλουν από την πλευρά τους. Οφείλει τέλος, και κυρίως, να διαβεβαιώσει ότι η καταγραφή αυτή θα αξιοποιηθεί το καλοκαίρι, κατά τον σχεδιασμό της νέας χρονιάς, αφού θα διατεθούν οι αναγκαίες χρηματοδοτήσεις για φροντιστηριακά τμήματα ή ενισχυτικές διδασκαλίες ή δωρεάν εκπαιδευτικές επισκέψεις κι εκδρομές ή οτιδήποτε άλλο κριθεί απαραίτητο για να μπορέσει το σχολείο αφενός να τηρήσει τις υποσχέσεις του απέναντι στη νέα γενιά και αφετέρου να παλέψει τουλάχιστον για να μην γίνει έρμαιο των καιρών.

Όλοι οι εκπαιδευτικοί του συλλόγου μας θα πιέσουμε την κυβέρνηση στην κατεύθυνση αυτή, καταγράφοντας εξαντλητικά τα προβλήματα που άφησε στους μαθητές μας η μακροχρόνια καταφυγή στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, αποφεύγοντας να διδάξουμε πρόχειρα και στα γρήγορα την διδακτέα ύλη και διεκδικώντας τις αναγκαίες αναπροσαρμογές και χρηματοδοτήσεις για την επίλυση των προβλημάτων.

Τέλος, καλούμε το Δ.Σ. της ΔΟΕ να πάρει όλες τις απαραίτητες αποφάσεις στην κατεύθυνση αυτή.

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.