ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΙΡΑΙΑ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ (29/11/18)

ΤΟΥ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ Δ.Σ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΤΙΑ 2016-2018 ΟΠΩΣ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ (29/11/18)

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Τη διετία (Δεκέμβριος 2016-Νοέμβριος 2018) το σωματείο μας είχε να κινηθεί στο περιβάλλον των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών αποτελεσμάτων της ήττας της αντιμνημονιακής επαγγελίας. Μιας ήττας που συντελέστηκε το Ιούλιο του 2015 με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και σφραγίστηκε με το εκλογικό αποτέλεσμα του Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς. Τη διετία που μας πέρασε τα αποτελέσματα αυτής της ήττας αποτυπώθηκαν στην ανεμική συμμετοχή της εργαζόμενης πλειοψηφίας στις κινητοποιήσεις που αμφισβητούσαν τη μνημονική λιτότητα και στην παγίωση αρνητικών εξελίξεων για τους εργαζόμενους τόσο στο πεδίο των μισθών και των συντάξεων, όσο και στο πεδίο των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας.

Σήμερα το «μετα-μνημονιακό» αφήγημα της κυβέρνησης υπόσχεται την «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια» την ανάκτηση της οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας και την άρση της μνημονιακής επιτροπείας. Εύλογα λοιπόν αναρωτιόμαστε αν μαζί με το «τέλος των μνημονίων» ήρθε και η ώρα που θα αποκατασταθούν οι απώλειες στους μισθούς και τις συντάξεις, θα καταργηθούν τα αντιασφαλιστικά μέτρα, θα γίνουν οι αναγκαίοι μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση. Οι Υποσχέσεις αυτές αντηχούν στ’ αυτιά μας ως πικρή εισαγωγή, στη νέα εποχή των κλειδωμένων πολιτικών με τις τριμηνιαίες εκθέσεις προς τους θεσμούς, τις εξαμηνιαίες αξιολογήσεις και τα ποσοστά 3,5% των πλεονασμάτων που θα τα πληρώσουμε πάλι εμείς, τη διαρκή λιτότητα μέχρι το 2060.

Από την άλλη τα κόμματα της αντιπολίτευσης που βύθισαν τη χώρα στην κόλαση των μνημονίων, καταγγέλλουν την «έξοδο από τα μνημόνια», γιατί υπηρετούν την ίδια ακριβώς μνημονιακή πολιτική. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπόσχεται «αξιολόγηση παντού και για όλους» – ποιος ξέχασε τις απολύσεις εκπαιδευτικών;- και ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση. Προβάλλει Επίσης ως πανάκεια τις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές του δικτάτορα Πινοσέτ που διέλυσαν το ασφαλιστικό σύστημα της Χιλής. Είναι τουλάχιστον εξοργιστική η στάση τους, να καθαγιάζουν και εξαγνίζουν τις βάρβαρες πολιτικές λιτότητας και καταστροφής των δικαιωμάτων μας, που βύθισαν τη χώρα στη μνημονιακή κόλαση όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Την ίδια διετία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τα προβλήματα που σχετίζονται με το νέο μοντέλο σχολείου, τη χαοτική και κατακερματισμένη λειτουργία του, τη γυμνασιοποίηση, την αυξημένη ένταση μέσα και έξω από τις σχολικές τάξεις, τις προστριβές στους Συλλόγους Διδασκόντων αλλά και στο σύνολο της σχολικής κοινότητας, ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και γονείς.

Αυτό το σχολείο δεν μας αρμόζει:

  • Είναι το σχολείο που η λειτουργία του υπηρετεί τα κατακερματισμένα αντικείμενα (γλώσσα, μαθηματικά, πληροφορική, κλπ.) και όχι το υποκείμενο και τις ανάγκες του, δηλαδή το παιδί.
  • Είναι το σχολείο όπου οι μισοί περίπου εκπαιδευτικοί περιφέρονται ως νομάδες από τη μία σχολική μονάδα στην άλλη και από τμήμα σε τμήμα, αδυνατώντας να οικοδομήσουν την αίσθηση του ανήκειν σε ένα Σύλλογο Διδασκόντων και να αναπτύξουν την απαραίτητη παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές τους.
  • Είναι το σχολείο όπου ο εκπαιδευτικός καλείται να ανταπεξέλθει σε τόσο διαφορετικούς ρόλους και αρμοδιότητες, από την πρωινή ζώνη – φύλαξη, έως το σερβίρισμα στο ολοήμερο και από την επίβλεψη των διάφορων διατροφικών προγραμμάτων έως τη συνολική ευθύνη του τμήματός του.

Τη διετία που πέρασε και ταυτίζεται με το διάστημα της θητείας του απερχόμενου Δ.Σ. ο κλάδος αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις. Στο διάστημα αυτό το Δ.Σ. του συλλόγου μας, με τους συγκεκριμένους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμόρφωσαν οι αρχαιρεσίες του 2016, προσπάθησε να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ομοσπονδίας:

ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑ -ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Η πολιτική των μηδενικών διορισμών στην εκπαίδευση, ο σχεδόν δεκαετής κύκλος της αδιοριστίας, που ακολουθήθηκε από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις όξυνε και την τελευταία διετία την ένταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας που έχουν δημιουργήσει εργαζόμενους δυο ταχυτήτων στα σχολεία. Οι αναπληρωτές αποτελούν πλέον το σκελετό του δημόσιου σχολείου και είναι καταδικασμένοι να ζουν σε ένα καθεστώς συνεχούς εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας με λειψά εργασιακά δικαιώματα (αναρρωτικές άδειες, άδειες λοχίας και μητρότητας κ.λπ.). Τα σχολεία χρειάζονται τους αναπληρωτές αλλά όχι ως ανασφαλές περιφερόμενο εκπαιδευτικό δυναμικό που κάθε χρονιά αλλάζει τόπο διαμονής και σχολείο. Τους χρειάζονται ως μόνιμους.

Τη διετία αυτή ο Σύλλογός μας έθεσε στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων του, ως κυρίαρχο αίτημα, αυτό των ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ. Ενάντια στους μνημονιακούς περιορισμούς και τις πολιτικές που στερούν από το δημόσιο σχολείο τους μόνιμους εκπαιδευτικούς που είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του και καταδικάζουν δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους μας στην ελαστική, ευέλικτη και ανασφαλή εργασία:

  • Συμμετείχε ενεργά στην καμπάνια για τα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των αναπληρωτών (με έμφαση στην άδεια μητρότητας) που οργανώθηκε από σημαντικό αριθμό σωματείων της Π.Ε. και συλλογικοτήτων αναπληρωτών την άνοιξη του 2017 (Μάρτιος-Απρίλιος). Στην διάρκεια αυτής της πρωτοβουλίας έγιναν συναντήσεις-συσκέψεις αναπληρωτών στα πλαίσια του συλλόγου και σε επίπεδο Αττικής αλλά και κινητοποιήσεις στο υπουργείο και Περιφερειακή Δ/νση Αττικής.
  • Συνέβαλλε στην προετοιμασία και το ξέσπασμα του κινήματος του περασμένου Μάρτη (2018), που κατόρθωσε να συσπειρώσει σημαντικό κομμάτι του κόσμου της αδιοριστίας. Οι κινητοποιήσεις στις 2 και 16 Μάρτη, η κατάληψη του υπουργείου από τους διαδηλωτές και οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις στο αμφιθέατρο του κατειλημμένου υπουργείου έβαλαν σε μια νέα δυναμική φάση την πάλη ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που περιορίζουν τα δικαιώματα στη σταθερή και μόνιμη εργασία.
  • Αντιτάχθηκε στο σχεδιαζόμενο από το υπουργείο μεταβατικό σύστημα διορισμών που ανοίγει την κερκόπορτα για να περάσει η πολιτική του προσοντολόγιου, αμφισβητεί την προϋπηρεσία των αναπληρωτών και τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το βασικό πτυχίο. Προβάλαμε το καθολικό αίτημα για μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση με βάση το χρόνο λήψης του βασικού πτυχίου και την προϋπηρεσία.

Παράλληλα ο Σύλλογος μας έχοντας στέρεη την πεποίθηση ότι το σωματείο πρέπει να ενώνει και όχι να διχάζει προσπάθησε να συμβάλει στην άρση του κατακερματισμού των αναπληρωτών σε αντιμαχόμενες συλλογικότητες. Η διαίρεση αυτή δεν μπορεί να ανατρέψει τις σκληρές μνημονιακές πολιτικές αντίθετα οικοδομεί τους όρους μιας ήττας που αναπόδραστα θα θίξει όλους τους εκπαιδευτικούς και διαιωνίζει το καθεστώς της αδιοριστίας.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας, υλοποιώντας απόφαση της Γ.Σ. (Νοέμβριος 2017), πραγματοποίησε τρείς ανοιχτές συσκέψεις. Η συζήτηση και στις τρεις αυτές συσκέψεις αποδέχτηκε αρκετά γόνιμη, άνοιξε τον μεταξύ μας διάλογο, ήρε παρεξηγήσεις, άφησε θέματα ανοιχτά για περαιτέρω διερεύνηση αλλά κατέληξε και σε σημεία συμφωνίας.

Καταρχήν υπήρξε συμφωνία στην ανάγκη οι διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών να υπηρετούν ταυτόχρονα την αξιοπρεπή, μόνιμη και σταθερή εργασία τους αλλά και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών στο δημόσιο σχολείο. Και αποτυπώθηκαν μια σειρά από αιτήματα και διεκδικήσεις:

  • Μόνιμους και μαζικούς διορισμούς σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στην ειδική αγωγή, με βάση το χρόνο λήψης του βασικού πτυχίου και την προϋπηρεσία. Διορισμός όλων των αναπληρωτών όλων των κλάδων και κατηγοριών. Κανείς συνάδελφος από όσους δουλεύουν στην εκπαίδευση να μην χάσει τη δουλειά του. Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια που δεν θα προσμετρά το σύνολο αλλά μέρος μόνο της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών και επιδιώκει την αντικατάστασή της με κάθε είδους προσοντολόγια.
  • Σύσταση των αναγκαίων οργανικών θέσεων και οι απόδοσή τους σε όλες τις υφιστάμενες ειδικότητες.
  • Να μην εισαχθούν άλλες (πέρα από τις υπάρχουσες) ειδικότητες στο δημοτικό σχολείο.
  • Απόδοση στους αναπληρωτές όλων των εργασιακών δικαιωμάτων των μονίμων εκπαιδευτικών.

Παράλληλα διαπιστώθηκε η ανάγκη να διεκδικήσουμε ένα νέο ενιαίο παιδαγωγικό/μορφωτικό σχέδιο για το σχολείο που θα υπηρετεί το παιδί και την αγωγή του.  Προτείνουμε την ένταξη όλων των αντικειμένων σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο, την ενιαία διδασκαλία τους. Με την αυτοτελή διδασκαλία, την εργαστηριακή διδασκαλία τους αλλά και τη συνδιδασκαλία τους από το/τη δάσκαλο/α και τον/την εκπαιδευτικό της ειδικότητας και το συνυπολογισμό της ώρας και για τους δύο. Πρόταση που απαντά ολοκληρωμένα στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών και ταυτόχρονα καλύπτει εργασιακά τους εκπαιδευτικούς. Σ’ αυτό το σχολείο, έχουν θέση και οι δάσκαλοι και όλες οι υπάρχουσες σήμερα ειδικότητες. Με σταθερή και μόνιμη εργασία και σταθερή παιδαγωγική σχέση στο σχολείο τους και όχι εργασιακά εξαθλιωμένοι και περιπλανώμενοι.

ΔΙΧΡΟΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο κλάδος μας -με αιχμή τις νηπιαγωγούς- είχε να αντιμετωπίσει μια σειρά προκλήσεων καθοριστικών τόσο για το μέλλον και του δημόσιου νηπιαγωγείου όσο και για τα επαγγελματικά δικαιώματα των λειτουργών του. θυμίζουμε ότι η πρώτη απόφαση του απερχόμενου Δ.Σ. ταυτόχρονα σχεδόν με την ανάληψη των καθηκόντων του αφορούσε την καταγγελία της πλειοψηφίας της Κ.Ε.Δ.Ε. που ζητούσε να περάσει η προσχολική αγωγή και εκπαίδευση στην ευθύνη των δήμων.

Τη διετία αυτή ο κλάδος κατάφερε:

  1. Να αποτραπεί η συγχώνευση των σχολών εκπαίδευσης Νηπιαγωγών και Βρεφονηπιοκόμων.
  2. Να κατοχυρωθεί ο διακριτός ρόλος της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης σε σχέση με την προσχολική αγωγή και φροντίδα που παρέχουν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί.
  3. Να αποτραπεί, συνακόλουθα, η συγχώνευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων Νηπιαγωγών και Βρεφονηπιοκόμων, κόντρα σε όσους επιδιώκουν την ενιαία εκπαίδευση για τα παιδιά από 0-6 ετών.
  4. Τη νομοθέτηση του δίχρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου σε βάθος τριετίας. Παρόλο που ο τρόπος της θεσμοθέτησής δεν ανταποκρίνεται στο αίτημα του κλάδου για άμεση και καθολική γενίκευση του δίχρονου νηπιαγωγείου είναι πρόδηλο ότι το άρθρο 33 του νόμου 4521/2018, διαμορφώνει ένα νέο πεδίο διεκδικήσεων και δυνατοτήτων. Ταυτόχρονα όμως δεν αποτρέπει από παλιούς και νέους κινδύνους για τους οποίους θα πρέπει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση τόσο απέναντι στα άτολμα βήματα της κυβέρνηση όσο και απέναντι στην Κ.Ε.Δ.Ε. και τα ποικίλα ιδιωτικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν τον δημόσιο χαρακτήρα της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης.

Ο Σύλλογος μας όλο αυτό το διάστημα υπερασπίστηκε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και των γονιών τους αλλά και το δικαίωμα στην δουλεία των συναδέλφων νηπιαγωγών. Απαίτησε την άμεση εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης από την νέα σχολική χρονιά τόσο στο Δήμο Πειραιά όσο και στο Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας. Αυτή την απαίτηση υποστήριξε και στην τριμερή επιτροπή του Δήμου Πειραιά -όπου είχε δικαίωμα ψήφου- και στην τριμερή του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, όπου δεν είχε δικαίωμα ψήφου. Στο ερώτημα αν μπορεί να εφαρμοστεί το δίχρονο νηπιαγωγείο από το Σεπτέμβρη της νέας σχολικής χρονιά σε κάθε επιμέρους Δήμο, ως Σύλλογος απαντήσαμε: Θετικά. Έχοντας την αταλάντευτη πεποίθηση ότι όταν απαντάς θετικά σ’ αυτό το ερώτημα δεν ταυτίζεσαι με την κυβέρνηση ούτε βέβαια με τους δημάρχους. Πράττεις το αυτονόητο, ταυτίζεσαι με τα συμφέροντα και τους αγώνες των νηπιαγωγών και κυρίως με τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και των γονιών τους. Όταν βάζεις όρους και προϋποθέσεις και δεν βλέπεις το αίτημα του δίχρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου ως μια δυναμική πορεία διεκδικήσεων και αγώνων, τότε ταυτίζεσαι με την κυβέρνηση, γιατί της δίνεις άλλοθι να μην το κάνει πράξη. Τότε ταυτίζεσαι με την Κ.Ε.Δ.Ε. και όσους δημάρχους πολέμησαν και συνεχίζουν να πολεμούν λυσσαλέα τη γενίκευση του δίχρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου.

Την ίδια τακτική ακολουθήσαμε και στον δεύτερο κύκλο συνεδριάσεων των τριμελών επιτροπών πριν δυο εβδομάδες. Αυτή η θέση μας έφερε απτά αποτελέσματα καθώς και στον δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας αλλά και στον δήμο Πειραιά υπάρχουν θετικές εισηγήσεις για την εφαρμογή του 2χρονου Νηπιαγωγείου από την επόμενη χρονιά.

Η δημοσιοποίηση του καταλόγου με τους δήμους που θα εφαρμόσουν τη Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για το έτος 2017-2018 αποτελσε άτολμο βήμα, καθώς η κυβέρνηση περιόρισε τους δήμους εφαρμογής του δίχρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου σε 184 δήμους αν και υπήρχε θετική κατά πλειοψηφία εισήγηση για 265 σε σύνολο 325 δήμων.

  1. Η Κυβέρνηση, επέλεξε να αγνοήσει ακόμα και ομόφωνες αποφάσεις τριμερών επιτροπών υπέρ της εφαρμογής (π.χ. Κέρκυρα) καθώς και την επάρκεια των κτιριακών υποδομών σε περιοχές όπου, παρά τη δυνατότητα άμεσης εφαρμογής, οι Δήμαρχοι έθεσαν βέτο (π.χ. Δράμα, Πρέβεζα, Ιεράπετρα κ.ά.).
  2. Το γεγονός ότι δόθηκε καθοριστική σημασία  στις ομόφωνες αποφάσεις και η γνώμη των δημάρχων, η οποία δεν ήταν δεσμευτική για την τελική απόφαση του Υπουργείου, απέκτησε προστιθέμενη αξία δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο και εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο. Οι δήμαρχοι απέκτησαν ενεργό ρόλο στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό, ένα ρόλο που  διεκδικούσαν από χρόνια και δεν είχαν αποκτήσει  εξαιτίας των σφοδρών αντιδράσεων του εκπαιδευτικού κινήματος.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Το τρίτο μνημόνιο, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2015, ανέφερε ρητά την εφαρμογή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση ως μία από τις υποχρεώσεις της ελληνικής πλευράς. Μετά τον κυβερνητικό ανασχηματισμό τον Νοέμβριο του 2016 ο νέος Υπουργός Παιδείας επανειλημμένα είχε προβεί σε δηλώσεις, που άφηναν ανοιχτή την πόρτα της επαναφοράς των πολιτικών της αξιολόγησης στο δημόσιο σχολείο, δύο χρόνια μάλιστα μετά τη ματαίωση αυτών των πολιτικών και τον νικηφόρο αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια τους.

Με βάση αυτά τα δεδομένα τον Φεβρουάριο του 2017 το Δ.Σ. του Συλλόγου μας ξεκινήσαμε μια καμπάνια συλλογής υπογραφών ενάντια στην αξιολόγηση επιδιώκοντας να συμβάλλει στην προετοιμασία των αναγκαίων μαχών στο πεδίο αυτό. Το κείμενο τα καμπάνιας αυτής δημοσιεύτηκε στις αρχές του Απρίλη του 2017 αφού υπογράφτηκε από τη συντριπτική πλειονότητα των μελών του συλλόγου (450).

Την διετία που πέρασε και στο ζήτημα της αξιολόγησης αποτυπώθηκαν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο οι αντιφάσεις της κυβερνητικής πολιτικής της μνημονιακής αριστεράς στην εκπαίδευση. Έτσι στο νόμο για τις νέες εκπαιδευτικές δομές ενώ από τη μία κατάργησε την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (Π.Δ. 152), από την άλλη την καθιέρωσε για μια μεγάλη ομάδα συναδέλφων, τα στελέχη από περιφερειάρχες ως υποδιευθυντές και προϊσταμένους σχολικών μονάδων. Απαλλάσσει δηλαδή τη ζωντανή εκπαίδευση από τον ζουρλομανδύα των ποσοστώσεων και τη μισθολογική τιμωρία όσων θα βρίσκονταν στην ουρά μιας καθολικής βαθμολογικής ιεραρχίας που φιλοδοξούσε να μην εξαιρέσει κανέναν, αλλά αναπαράγει την ιδεολογία και τις πρακτικές της αξιολόγησης με την επαναφορά της εκατοντάβαθμης βαθμολογικής κλίμακας των στελεχών σε μια σειρά τομέων.

Απέναντι σε αυτή την αντιφατική πολιτική το Δ.Σ. του συλλόγου μας κάλεσε την Δ.Ο.Ε. να προκηρύξει απεργιακή κινητοποίηση και συνακόλουθα απεργιακή συγκέντρωση την ημέρα ψήφισης του το νομοσχεδίου για τις νέες δομές. Ταυτόχρονα με εισήγηση του Δ.Σ. οι Γενικές συνελεύσεις του Νοεμβρίου του 2017 αλλά και του Μαΐου του 2018 αποφάσισαν την λήψη κάθε πρόσφορου μέτρου για την ακύρωση στην πράξη κάθε διαδικασίας αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης που οδηγούν στην κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων.

Η υποχώρηση των δυνάμεων της αξιολόγησης είναι μια νίκη που πετύχαμε όλοι μαζί με σκληρούς αγώνες την προηγούμενη περίοδο. Πρέπει να την εκμεταλλευτούμε και να συνεχίσουμε, αφού η υποχώρηση των αντιπάλων δεν σημαίνει την άνευ όρων παράδοσή τους. Αντίθετα, η επανάκαμψη των πιο επιθετικών μορφών αξιολόγησης είναι πάρα πολύ πιθανή. Εν αναμονή μάλιστα της Υπουργικής Απόφασης που θα καθορίσει τους θεματικούς άξονες με βάση τους οποίους θα γίνεται η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων – άρα και το περιεχόμενο και το βαθμό έντασής της- πρέπει να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά υλοποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών μας Συνελεύσεων.

ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 79

Το Π.Δ. 79 ισχυροποίησε νομικά τον μηχανισμό περικοπών που εγκαθιδρύθηκε με τις υπουργικές αποφάσεις Φίλη για το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο. Παράλληλα διατηρεί σχεδόν αλώβητο το θεσμικό πλαίσιο του ιδεολογικού φρονηματισμού, παρά το μισό θετικό βήμα της αποσύνδεσης της επιλογής σημαιοφόρων από τις βαθμολογικές επιδόσεις, διατηρώντας ουσιαστικά τον αναχρονιστικό θεσμό των μαθητικών παρελάσεων. Ενσωμάτωσε στο σύνολό τους τις υπουργικές αποφάσεις Φίλη για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό, εμπεδώνοντας τη λειτουργία ενός σχολείου χωρίς καμιά παιδαγωγική ή εκπαιδευτική θεμελίωση με μόνη έγνοια τις περικοπές εκπαιδευτικού προσωπικού. Αφαίρεσε αρμοδιότητες από το Σύλλογο Διδασκόντων όπως το δικαίωμα της συλλογικής διαμόρφωσης του εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος και τις εκχώρησε στον Δ/ντη.

Η Γ.Σ. του Συλλόγου μας (Νοέμβριος 2017) απαίτησε την απόσυρση του Π.Δ. 79 διεκδικώντας:

  • Καθιέρωση εργαστηριακών μαθημάτων
  • Κατάργηση της ποσοτικής βαθμολογίας
  • Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα
  • Θεσμοθέτηση της 2χρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής και Εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά.
  • Σύλλογο Διδασκόντων με κυρίαρχο και αναβαθμισμένο διοικητικό και παιδαγωγικό ρόλο.
  • Διευθυντή/συντονιστή, αιρετό και ανακλητό συνάδελφο που θα έχει διδακτικά καθήκοντα και τις ίδιες μισθολογικές απολαβές με όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και ανώτατο όριο θητείας.

Με παρέμβαση (Μάιος 2018) των Δ.Σ. των Συλλόγων Π.Ε. του Πειραιά στην Δ/νση Εκπαίδευσης κατά την συνεδρίαση της τριμελούς επιτροπής για τη διενέργεια των εγγραφών κάναμε σαφή την αντίθεσή μας και απαιτήσαμε να μην γίνουν συγχωνεύσεις τμημάτων με αναγκαστική μετακίνηση μαθητών σε όμορα σχολεία και τη δημιουργία πληθωρικών τμημάτων.

ΔΟΜΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

Ο νόμος για τις υποστηρικτικές δομές αναπαράγει τη φτώχεια του δημόσιου σχολείου και αδυνατεί να απαντήσει αποτελεσματικά στις χρονίζουσες αδυναμίες του δημόσιου σχολείου τις οποίες υποτίθεται ότι ήρθε για να θεραπεύσει:

  • Κατήργησε τον θεσμό των σχολικών συμβούλων όπως τους γνωρίσαμε, δημιούργησε όμως ταυτόχρονα μέσω των Π.Ε.Κ.Ε.Σ. μια δομή πιο συγκεντρωτική και απομακρυσμένη από τον συνάδελφο. Οι Συντονιστές μπορεί να απαλλάχτηκαν από τα διοικητικά καθήκοντα των Σχολικών Συμβούλων αλλά δεν αφήνονται απερίσπαστοι στον παιδαγωγικό και επιμορφωτικό ρόλο τους. Πολύ σύντομα θα έρθουν αντιμέτωποι με τον γραφειοκρατικό κυκεώνα των εκθέσεων προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου. Πολύ σύντομα θα κληθούν να γίνουν το κύριο όχημα διαδικασιών που ποσοτικοποιούν το παιδαγωγικό έργο και στοχεύουν στην εμπέδωση κουλτούρας αξιολόγησης από τους εκπαιδευτικούς.
  • Στον τομέα της ειδικής αγωγής η αντικατάσταση των ΚΕΔΔΥ δεν συνοδεύτηκε από την ίδρυση μιας δομής (ΚΕΣΥ) απαλλαγμένης από τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες της προηγούμενης. Αντί να αντιμετωπιστούν οι λόγοι για τους οποίους τα ΚΕΔΔΥ δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους, η ανυπαρξία μόνιμου και εξειδικευμένου προσωπικού και τα τεράστια λειτουργικά προβλήματα. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε ένα φίλτρο με στόχο να περιοριστεί ο αριθμός των παιδιών που θα φτάνουν στα ΚΕΣΥ, να υποβαθμιστεί ο ρόλος της διάγνωσης και των παρεμβάσεων που απορρέουν από αυτή. Ο ρόλος αυτός και ο συνεπαγόμενος όγκος δουλειάς ανατέθηκε στο Σχολείο, στους εκπαιδευτικούς των Τμημάτων ένταξης και στον Σύλλογο Διδασκόντων, που θα πρέπει να διαμορφώνει το εξατομικευμένα προγράμματα για κάθε μαθητή.

Τη διετία που πέρασε νωρίτερα αλλά και αφορμή τον νέο νόμο ο σύλλογός μας έθεσε στο κέντρο των διεκδικήσεων του το ζήτημα της φτώχειας των δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου. Απαιτήσαμε με τις αποφάσεις των Γ.Σ. μας θεσμούς που θα έχουν την υλική δύναμη να ανταποκριθούν στο έργο τους. Απαιτήσαμε την δημιουργία θεσμών που θα γεφυρώνουν το χάσμα ανάμεσα στην σχολείο και τις οικογένειες των μαθητών μας. Οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι ψυχολόγοι, οι λογοθεραπευτές, οι εργοθεραπευτές και οι παιδοψυχίατροι δεν μπορούν να είναι οι ακριβοθώρητοι απομακρυσμένοι ειδικοί, αλλά οι τακτικοί μας συνεργάτες με μόνιμη και σταθερή εργασίας.

ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Στον τομέα αυτόν την διετία αυτή καταγράφονται μερικές μικρές αλλά καθόλου αμελητέες νίκες του κλάδου στις οποίες συνέβαλε με τη δράση του, στο μέτρο που του αναλογεί, και ο σύλλογος μας:

  • Υπερασπιστήκαμε αποτελεσματικά το διδακτικό ωράριο των συναδέλφων και πέτυχαμε η ώρα της σίτισης να προσμετράται στο διδακτικό ωράριο όλων των εμπλεκόμενων στη διαδικασία εκπαιδευτικών και όχι μόνο στον υπεύθυνο του ολοήμερου. Κάτι που δεν ήταν καθόλου αυτονόητο με την έναρξη λειτουργίας του λεγόμενου «Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου» η όλη ρύθμιση του οποίου είχε ενσωματώσει ένα είδος κλοπής ωραρίου ενταγμένη στο πνεύμα των περικοπών που συνεπαγόταν.
  • Αποτρέψαμε την επιβολή της υποχρεωτικής 30ωρης παραμονής στο σχολείο και την μετατροπή της πέραν των ωρών διδασκαλίας παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο από εξαίρεση σε κανόνα. Ο Σύλλογός μας, έχοντας απόλυτη συναίσθηση ότι η μάχη για τη διαφύλαξη των εργασιακών μας δικαιωμάτων κρίνεται στα σχολεία και στους συλλόγους διδασκόντων, κάλεσε τα μέλη του να αποκρούσουν κάθε προσπάθεια μεταβολής των όρων εργασίας μας.
  • Στην ίδια κατεύθυνση υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΔΟΕ σχετικά με το πρόγραμμα σχολικών γευμάτων κατορθώσαμε τόσο την περσινή όσο και τη φετινή χρονιά, που το πρόγραμμα γενικεύτηκε σε περισσότερα σχολεία, να διαφυλάξουμε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι επιστήμονες παιδαγωγοί επιφορτισμένοι με το έργο της αγωγής και εκπαίδευσης των μαθητών. Δεν είναι τραπεζοκόμοι (προσωπικό που η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προσλάβει), ούτε έχουν τις τεχνικές γνώσεις που απαιτούνται για τον έλεγχο της ποιότητας των γευμάτων. Επιβάλλαμε με τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων διαφορετική διαδικασία από αυτή που όριζε η Υ.Α. Διαδικασία που στην πράξη αποδείχτηκε λειτουργική και απόλυτα αποτελεσματική.
  • Επίσης στα θετικά της διετίας καταγράφετε η απόδοση οργανικών θέσεων στις προερχόμενες από μετάταξη ειδικότητες.

Ταυτόχρονα άνοιξε ο δρόμος για την διεκδίκηση των μνημονικών απωλειών που συρρίκνωσαν τις μισθολογικές μας απολαβές. Το Δ.Σ. του συλλόγου μας θεώρησε ότι η διεκδίκηση των αναδρομικών από την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού μπορεί, αν δεν μείνει μόνο στο επίπεδο των δικαστικών προσφυγών, και συνδεθεί με ευρύτερες κινηματικές διαδικασίες που θα συσπειρώνουν όλο το δημόσιο τομέα να έχει αποτελέσματα προς την κατεύθυνση αυτή. Με αυτό τον σκοπό διοργανώσαμε στις 15 Νοεμβρίου κινητοποίηση στη Δ/νση Π.Ε. Πειραιά.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Από την πρώτη στιγμή που τέθηκε το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων ο σύλλογος μας και με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων υποστήριξε ότι η θέση ΟΛΩΝ των παιδιών ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία, καταγωγή είναι στα σχολεία. Αποκρούσαμε με έμφαση και δηλώσαμε ότι δεν ανεχόμαστε τις ξενοφοβικές και ρατσιστικές κραυγές που κηρύττουν το φόβο και το μίσος.

Απαιτήσαμε από την κυβέρνηση να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την υπεράσπιση του δικαιώματος των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση και τη συνεκπαίδευση με τα παιδιά των σχολείων μας όπως και για τη βελτίωση των όρων εκπαίδευσης και ζωής όλων των παιδιών.

Σταθήκαμε στο πλευρό των προσφυγόπουλων για να τα προστατεύσουμε από τις πολιτικές αποκλεισμού και από το δηλητήριο του μίσους. Στηρίξαμε έμπρακτα τη δουλειά των συναδελφισσών/φων μας στα σχολεία που εντάχτηκαν τα παιδιά κηρύσσοντας στάση εργασίας και δίνοντας το παρόν στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν την ημέρα της πρώτης εγκατάστασης των προσφυγόπουλων στα σχολεία που είχαν επιλεγεί: στο 15ο Δημ. Σχ. Νίκαιας, στο 5ο Κερατσινίου και στο Δημ. Σχ. Ν. Ικονίου.

Σταθήκαμε απέναντι στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ανατολική Μεσόγειο και υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για ελεύθερη πατρίδα. Συμβάλαμε μέσα από την πρωτοβουλία «ένα σχολείο για τη Γάζα» να χτιστούν δυο σχολεία σε απομακρυσμένα χωριά της Παλαιστίνης. Όταν το Ισραηλινό κράτος γκρέμισε το ένα από τα δύο συμμετείχαμε στην αποστολή αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που οργανώθηκε από εκπαιδευτικά σωματεία για να την υπεράσπιση του δικαιώματος των παιδιών της Παλαιστίνης στην εκπαίδευση.

ΤΟΠΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ

Καζάνια oil-one

Η Δυσοσμία, ανασφάλεια και υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου αλλά και η επιπτώσεις στα σχολεία της περιοχής εξαιτίας της λειτουργίας των καζανιών της Oilone στο χώρο των Λιπασμάτων Δραπετσώνας ώθησε το σύλλογό μας να αναλάβει πρωτοβουλία για την συγκρότηση ενός παλλαϊκού μετώπου με στόχο την απομάκρυνσή τους από την περιοχή. Οργανώσαμε δυο συσκέψεις φορέων και συλλογικοτήτων της περιοχής (Νοέμβριος 2017 και Μάρτιος 2018) που οδήγησαν σε μια σειρά κινητοποιήσεων που κορυφώθηκαν με τις μαζικές κινητοποιήσεις της 3ης και 4ης Μαΐου όπου εκατοντάδες διαδηλωτές απαίτησαν:

  • Την άμεση ανάκληση της άδειας εμπορίας που δόθηκε από την σημερινή κυβέρνηση στην OilOne,
  • Την ανάκληση όλων των αδειών που δόθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση για τη λειτουργία της βιομηχανίας και
  • σαφές χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση της OilOne  και των άλλων ρυπογόνων εγκαταστάσεων (Lafarge, δεξαμενών ΕΛΠΕ) από την πόλη μας

Πρωτοβουλία για την ενίσχυση της διδασκαλίας της λογοτεχνίας

Καταθέσαμε στους δήμους Κερατσινίου -Δραπετσώνας και Πειραιά πρόταση για την ενίσχυση της διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο. Η πρόταση, που στον δήμο Κερατσινίου -Δραπετσώνας εγκρίθηκε και βρίσκεται στο στάδιο υλοποίησης, αφορά στην δημιουργία μιας σειράς λογοτεχνικών βαλιτσών που θα μπορούν να τις δανείζονται οι εκπαιδευτικοί και να τις αξιοποιούν στην σχολική τάξη για τη διδασκαλίας της λογοτεχνίας. Η ίδια πρόταση κατατέθηκε τον φετινό Οκτώβριο και στον Δήμο Πειραιά και αναμένουμε την απάντησή του. Παραλλαγή της ίδιας πρότασης απευθύνθηκε και προς την ΔΟΕ ώστε να την υιοθετήσει και να εντάξει στις διεκδικήσεις της.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ Δ.Σ.

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ – ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Επιδιώξαμε να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία του συλλόγου. Επιδιώξαμε να καταστήσουμε το σύλλογο λειτουργικό. Να μπορεί να πάρει αποφάσεις. Θα μπορούσε να είναι πιο παραγωγικό αν έλειπαν άγονες αντιπαραθέσεις. Αν όλα τα μέλη του Δ.Σ. ήταν συμμετείχαν ανελλιπώς στις συνεδριάσεις.

Ο Πρόεδρος της Γ.Σ.

Νίκος Χάνος