Νέο πειθαρχικό δίκαιο: Διοικητισμός, πειθάρχηση και τρομοκρατία!

Όλοι/ες στη συγκέντρωση ενάντια στο νέο πειθαρχικό-λαιμητόμο: 16/7, 14:00, Υπουργείο Εσωτερικών (Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 15)

Εκεί που μας χρωστούσανε, νομίζουν ότι μπορούν να μας απολύσουν κιόλας! Οι απατεώνες των σκανδάλων δις ευρώ, οι κύριοι του Συλλόγου «Πνεύμα και Ηθική» που καταληστεύουν το δημόσιο χρήμα, μία με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, μία με το Ταμείο Ανάπτυξης, μία με τα κιτ Ρομποτικής, αυτοί που μπάζωσαν τα Τέμπη, είναι οι ίδιοι που έχουν το θράσος να μιλούν για έλεγχο, διαφάνεια και εντιμότητα.

Είδε το φως της δημοσιότητας το νομοσχέδιο με τίτλο «Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των δημόσιων πολιτικών διοικητικών υπαλλήλων, των υπαλλήλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων» που φιλοδοξεί να ενισχύσει την «αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα της πειθαρχικής δικαιοσύνης» στο Δημόσιο Τομέα. Με δυο λόγια, επαναφέρει, εμπλουτισμένο και εκσυγχρονισμένο, χωρίς καμία εξαίρεση (από την απόλυση λόγω αγωνιστικής «αναξιοπρεπούς» στάσης έως τη δυσμενή μετάθεση), όλο το μεταπολεμικό αυταρχικό πλαίσιο αναδιαμορφώνοντας ένα κράτος έκτακτης ανάγκης, όπου στοιχειώδη δικαιώματα τσαλαπατιούνται ενώ ο αυταρχισμός και η βαρβαρότητα παρελαύνει.

Το νέο πειθαρχικό δίκαιο αποτελεί το προπέτασμα καπνού για να διαλυθεί κάθε εργασιακή σχέση στο Δημόσιο Τομέα, να επικρατήσει ο φόβος, να διαλυθεί κάθε συλλογικότητα. Το νέο πειθαρχικό δίκαιο δεν έρχεται για να βάλει τάξη στο δημόσιο, δεν έρχεται για να κατατροπώσει τις παθογένειες του δημόσιου τομέα τις οποίες οι ίδιες οι κυβερνήσεις διαμόρφωσαν με τις πολιτικές τους εδώ και δεκαετίες. Δεν έρχεται για να πιάσει τον καταχραστή, τους/τις διευθυντές/τριες  που κάνουν ότι τους καπνίσει, δεν έρχεται να πατάξει τις ρατσιστικές, κακοποιητικές, σεξιστικές συμπεριφορές. Όλα αυτά τα έχουμε δει τα προηγούμενα χρόνια και διαπιστώσαμε πως όλοι οι παραπάνω, όταν και εάν ενοχλήθηκαν, έπεσαν στα μαλακά, γιατί ήταν παιδιά του συστήματος και το σύστημα προσέχει τα παιδιά του.

Το νέο πειθαρχικό δίκαιο έρχεται για τον ευσυνείδητο δημόσιο υπάλληλο, για την εργατική δασκάλα, για το γιατρό που μάχεται για το νοσοκομείο του. Έρχεται να τρομάξει και να αλυσοδέσει όλους και όλες εμάς, τους εκπαιδευτικούς που κρατάμε όρθια τα σχολεία σε δύσκολες συνθήκες, τους ήρωες γιατρούς της πανδημίας, τον εργαζόμενο που μοχθεί, αγωνίζεται παλεύει για το δίκιο το δικό του και τα λαϊκά δικαιώματα. Τρανταχτό παράδειγμα η τιμωρία από τον OΠΕΚΕΠΕ της υπαλλήλου κας Τυχεροπούλου που ξεσκέπασε το γνωστό σκάνδαλο, μετά από πειθαρχική διαδικασία για «παράβαση της υποχρέωσης εχεμύθειας και της ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός ΟΠΕΚΕΠΕ». Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη από αυτήν που περιγράφαμε. Το νέο πειθαρχικό δεν έρχεται για να «συνετίσει» μόνο τους/τις δημοσίους υπαλλήλους ώστε να μην αγωνίζονται. Απαιτεί απόλυτη υποταγή στο κράτος-υπηρέτη του ιδιωτικού κεφαλαίου, απαιτεί συνέργεια στην κλοπή του δημόσιου ταμείου από την κυβερνητική μαφία. Συνιστά έμμεση κατάργηση της μονιμότητας, σε πλήρη αντίθεση με τις συνταγματικές διατάξεις.

Ας δούμε όμως ενδεικτικά ορισμένα καίρια ζητήματα που βάζει το νομοσχέδιο:

  1. Η «άρνηση» δις της αξιολόγησης επισύρει την τιμωρία της οριστικής παύσης καθώς θεωρείται ισοβαρές αξιόποινο αδίκημα με την άρνηση του Συντάγματος τις πράξεις κατά της γενετήσιας ελευθερίας κ.α. Το ίδιο ισχύει με την εντελώς ασαφή κατηγορία της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας:

«Η ποινή της οριστικής παύσης μπορεί να επιβληθεί μόνο για τα ακόλουθα παραπτώματα: των πράξεων, με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία, της άσκησης εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας ή άσκησης έργων ασυμβίβαστων με την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου σύμφωνα με τα άρθρα 33 και 34, της κατάθεσης, χρήσης, συμπερίληψης και διατήρησης στον ατομικό υπηρεσιακό φάκελο υπαλλήλου, πλαστού, νοθευμένου ή παραποιημένου πιστοποιητικού ή τίτλου ή βεβαιώσεως, με την επιφύλαξη του άρθρου 20, οποιασδήποτε πράξης κατά της γενετήσιας ελευθερίας, καθώς και ειδικότερα της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας άλλου προσώπου ή και οποιασδήποτε πράξης οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, εντός και εκτός υπηρεσίας, των εγκλημάτων σχετικά με την υπηρεσία κατά τον Ποινικό Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) ή άλλους ειδικούς νόμους, της απόκτησης οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξ αφορμής αυτών, της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εντός ή εκτός υπηρεσίας, […] της κατ’ επανάληψη για δύο (2) συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους άρνησης υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης είτε ως αξιολογητής είτε ως αξιολογούμενος». Άρθρο 12

  1. Αυστηροποιούνται συνολικά οι ποινές που αφορούν στη μη εφαρμογή της αξιολόγησης:

Στο άρθρο 8 του ν. 4940/2022 (Α’ 112), περί γενικών αρχών συστήματος αξιολόγησης, προστίθεται παρ. 8 ως εξής:

«8. Η άρνηση ή η παράλειψη υπαλλήλου να συμμετάσχει, να διευκολύνει ή να προβεί σε ενέργεια που αφορά στον προγραμματισμό, στην αξιολόγηση, στη στοχοθεσία, στις μετρήσεις, στις επιμορφώσεις  ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία που προβλέπεται από τον παρόντα νόμο σχετικά με την απόδοση, την αποτελεσματικότητα ή την ποιότητα των υπηρεσιών του δημοσίου, συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο τιμωρείται με τις πειθαρχικές ποινές που ορίζονται στις περ. β) έως θ) της παρ. 1 του άρθρου 109 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (ν. 3528/2007, Α’ 26), όχι κατώτερη του προστίμου ίσου με τις αποδοχές δύο (2) μηνών. Αν ο  υπάλληλος συμπεριφέρεται κατά τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο και παραλείπει κατ’ επανάληψη για δύο (2) συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους την εκπλήρωση των υπηρεσιακών καθηκόντων του, τότε το παράπτωμα μπορεί να τιμωρηθεί με την πειθαρχική ποινή της περ. ι) του άρθρου 109 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.». Άρθρο 61.

  1. Η καταδίκη π.χ. σε 6 μήνες με αναστολή είτε γιατί σε συνέλαβαν σε συλλαλητήριο και σε φόρτωσαν κατηγορίες (σύνηθες φαινόμενο) είτε γιατί κάποιος γείτονας έχει διενέξεις μαζί σου είτε γιατί κάποιος γονιός σε έσυρε στα δικαστήρια σε οδηγεί σε αυτοδίκαιη αργία:

Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία:

«Ο υπάλληλος, ο οποίος στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία, ύστερα από ένταλμα προσωρινής κράτησης ή σύλληψης ή βούλευμα ή δικαστική απόφαση, έστω και αν απολύθηκε με εγγύηση ή ανεστάλη η εκτέλεση της ποινής ή της απόφασης ή επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι αντί προσωρινής κράτησης». Άρθρο 7.

  1. Δυσμενής μετάθεση: η φράση «θα σε στείλω στον Έβρο», χαρακτηριστική του αυταρχισμού μιας ολόκληρης εποχής, επανέρχεται δριμύτερη από το κράτος έκτακτης ανάγκης:

«Σε περιπτώσεις επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, ο υπάλληλος δύναται, με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, να μετακινείται ή να μετατίθεται υποχρεωτικά από την οργανική μονάδα, όπου υπηρετεί, για τη διασφάλιση της αντικειμενικότητας της διαδικασίας διερεύνησης διάπραξης τυχόν πειθαρχικού παραπτώματος ή ποινικού αδικήματος και της εύρυθμης λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας.». Άρθρο 8.

  1. Ομαδικές δίκες δημοσίων υπαλλήλων. Προβλέπεται η δυνατότητα κοινής πειθαρχικής διαδικασίας για τους υπαλλήλους που έχουν συναφή πειθαρχικά:

«Περισσότεροι υπάλληλοι που διώκονται για το ίδιο ή για συναφή πειθαρχικά παραπτώματα, είναι δυνατόν να κρίνονται ενιαίως». Άρθρο 25

  1. Νέα σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων, που θα διακρίνονται σε τριμελή ή πενταμελή, θα αποτελούνται αποκλειστικά από μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, χωρίς εκπροσώπους των εργαζομένων και θα έχουν τη δυνατότητα να συνεδριάζουν και «τηλεματικά», διαδικτυακά δηλαδή.
  2. Ποινικοποιείται όλη η λογική που διαπερνά το νέο πειθαρχικό δίκαιο. Ενδεικτική είναι η παρακάτω αναφορά:

«Οι λέξεις «η παράβαση καθήκοντος» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τα εγκλήματα σχετικά με την υπηρεσία» Άρθρο 10.

  • Οι διατάξεις του νέου πειθαρχικού δικαίου ισχύουν από την 1η.1.2026, με την επιφύλαξη εξαιρέσεων που δεν αφορούν την αξιολόγηση.

Όσο αφορά το «ενδεχόμενο αναδρομικής ισχύος του» που είδαμε γραμμένο σε κάποιες ανακοινώσεις, επισημαίνουμε το εξής: στο άρθρο 66, παρ. 4, αναφέρεται ότι τα πειθαρχικά συμβούλια «εξετάζουν το αργότερο μέχρι την 31η.12.2026 τις πειθαρχικές υποθέσεις που παραπέμπονται σε αυτά μέχρι την 31η.12.2025 σύμφωνα με τις ουσιαστικού και διαδικαστικού δικαίου πειθαρχικές διατάξεις που ίσχυαν έως την 31η.12.2025». Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε το βαθμό αυταρχισμού και αυθαιρεσίας της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, οφείλουμε να αναλύσουμε συγκεκριμένα τι σημαίνει αυτό που διαβάζουμε: ότι ο συγκεκριμένος νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ και μάλιστα δεν ξεκινά η ισχύς του από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αλλά μετά την 31η.12.2025. Αυτό σημαίνει ότι όσοι/ες έχουν παραπεμφθεί ήδη στο πειθαρχικό ή θα παραπεμφθούν έως τις 31-12-2025 θα εκδικαστεί η υπόθεσή τους με το παλιό πειθαρχικό δίκαιο.

Μετά το πεινολόγιο, το ποινολόγιο του νέου πειθαρχικού δικαίου

Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών πρωτοστατούντων, ζει στο όριο της φτώχειας ή και κάτω από αυτό. Πίσω από τις πολυδιαφημισμένες «αυξήσεις» η σκληρή πραγματικότητα και ο κυνισμός με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι εκπαιδευτικοί αποτυπώνεται στην αντικατάσταση του επιδόματος ανεργίας με την περίφημη «προπληρωμένη κάρτα» από την οποία δεν θα μπορείς να ρευστοποιήσεις πάνω από το 50%. Μετά το πεινολόγιο λοιπόν των «αυξήσεων» έρχεται και το ποινολόγιο του πειθαρχικού δικαίου που μόνο δίκαιο δεν είναι, όπως διαπιστώσαμε για να ενισχύσει το μήνυμα προς την κοινωνία πως ότι πιο σάπιο και διεφθαρμένο κυκλοφορεί σε αυτή τη  χώρα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και ειδικά οι εκπαιδευτικοί που δε θέλουν να αξιολογηθούν. Μειδιούν πίσω από τις βεντάλιες τους οι κυρίες πρώην και νυν υπουργοί παιδείας, γελάνε τρανταχτά όλοι οι εμπλεκόμενοι στο έγκλημα των Τεμπών, στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και των τριγωνικών συναλλαγών διαπλοκής κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΜΜΕ. Ήδη, με το υπάρχον πειθαρχικό δίκαιο, περίπου 1000 εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας παραπέμφθηκαν μέσα σε ένα χρόνο σε πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους στην απεργία-αποχή, στελέχη εκπαίδευσης καθαιρέθηκαν για τον ίδιο λόγο, ενώ διώκονται εκπαιδευτικοί γιατί αποκάλυψαν τα κενά στα σχολεία τους, γιατί άσκησαν κριτική δημόσια, γιατί ανήρτησαν ζωγραφιές των μαθητών τους για την ειρήνη και την Παλαιστίνη, γιατί πραγματοποίησαν εκδήλωση με την κόρη του Τσε Γκεβάρα και τέλος, καταδικάστηκε σε 7μηνη φυλάκιση με αναστολή το ΔΣ της ΕΛΜΕ Κέρκυρας για μια ανακοίνωση που εξέδωσε πριν …8 χρόνια για την αντιδημοκρατική στάση μιας διευθύντριας! Τη δική μας πειθάρχηση και υποδούλωση επιδιώκουν. Γελάστηκαν όμως. Τα σχολεία μας θα γίνουν δύο φορές κάστρα αγώνα και οι δρόμοι θα γεμίσουν από την οργή μας και το δίκιο μας. Η φτώχεια και η υποταγή δε θα είναι το μέλλον του κόσμου της εργασίας. Αντίσταση, αξιοπρέπεια και αγώνας.

Δυστυχώς η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ παρότι έγκαιρα είχε ενημερωθεί από πολλές πλευρές και είχε γνώση του προσχεδίου του επερχόμενου νομοσχεδίου και της αυταρχικής του κατεύθυνσης έκανε την πολιτική επιλογή να μην εντάξει το νέο πειθαρχικό δίκαιο στην ημερήσια διάταξη της 94ης Γενικής Συνέλευσης του κλάδου. Αποτέλεσμα η Γ.Σ. συνέλευση του κλάδου να μην έχει συζητήσει το θέμα και κυρίως να μην έχει διαμορφώσει αγωνιστικό σχέδιο για την αποτροπή του.

Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι μόνο ο αγώνας διαρκείας, με απεργίες, συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, καταλήψεις, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την απόσυρση αυτού του πραξικοπηματικού νομοσχεδίου, αγώνας που θα αποφασίζεται και θα στηρίζεται στη βάση των εκπαιδευτικών, στις γενικές συνελεύσεις και τη μαζικότητά τους, μπορεί να αποτελέσει τη δική μας απάντηση. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούμε όλο το επόμενο διάστημα, σε συνέχεια του ηρωικού πεντάχρονου αγώνα μας ενάντια στην αξιολόγηση.

Πρώτη απάντηση, η κινητοποίηση της Τετάρτης 16 Ιουλίου, στις 14:00, στο Υπουργείο Εσωτερικών (Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 15).

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.