Όχι στη μετατροπή των πτυχίων σε χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, σε διαβατήρια για την ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα. Όχι στο Πανεπιστήμιο επιχείρηση με τους φοιτητές πελάτες.
Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο των φοιτητικών Συλλόγων, των εργαζομένων και των διδασκόντων στα Πανεπιστήμια την Πέμπτη, 14/7 στις 7μμ στα Προπύλαια.
Το σχέδιο νόμου – πλαισίου της κυβέρνησης για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που κατατέθηκε για ψήφιση στη Βουλή, αφορά στο σύνολο της εργατικής τάξης, του λαού, στο δικαίωμα των παιδιών του στη μόρφωση. Αφορά τα δικαιώματα των αποφοίτων για δουλειά με δικαιώματα επάνω στο κάθε επιστημονικό αντικείμενο.
Η κυβέρνηση, στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕκαι του ΟΟΣΑ, ολοκληρώνει μια διαδικασία μετατροπής των πανεπιστημίων σε πολυκαταστήματα εκπαιδευτικών προϊόντων, όπου όλα θα πουλιούνται και θ’ αγοράζονται. Η Οικονομική αυτονομία και ανταγωνιστικότητα, το πλήρες άνοιγμα στην αγορά και τις επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς του κεφαλαίου, διαμορφώνουν το νέο τοπίο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και οδηγούν τους αποφοίτους σε ένα ατελείωτο κυνηγητό ακριβοπληρωμένων προσόντων και πιστοποιήσεων για μια θέση εργασίας επισφαλή, κακοπληρωμένη και χωρίς δικαιώματα.
Το νομοσχέδιο προβλέπει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα πολλαπλών ταχυτήτων (διατμηματικά, δια-ιδρυματικά, τριετή, ακόμα και μονοετή), κατάργηση της ενσωματωμένης διδακτικής επάρκειας, προγράμματα επιμόρφωσης, σεμινάρια, βιομηχανικά διδακτορικά σε συνεργασία με επιχειρήσεις, επαγγελματικά μεταπτυχιακά για τα στελέχη τους, παροχή υπηρεσιών από εργαστήρια σε τρίτους. Αυτές οι αλλαγές, παρουσιάζονται ως καινοτομία από την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας. Είναι όμως καινοτομία η αντικατάσταση της επιστημονικής γνώσης με αποσπασματικές γνώσεις και δεξιότητες που θα οδηγούν σε πτυχία απροσδιορίστου αντικειμένου; Η αποσύνδεση των σπουδών και του πτυχίου από το επάγγελμα και την πρόσβαση σε αυτό, το χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων, έχει οδηγήσει 1 στους 3 αποφοίτους να δουλεύει σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό που σπούδασε, 17,5% των νέων αποφοίτων να είναι άνεργοι και 500 χιλιάδες πτυχιούχοι να έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Ταυτόχρονα, ο νόμος – πλαίσιο είναι ένα σαρωτικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει ουσιαστικά τα πανεπιστήμια σε αυτόνομες, επιχειρηματικές μονάδες και τα απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τις μορφωτικές ανάγκες των φοιτητών, απομακρύνει ακόμα περισσότερο την έρευνα και την επιστήμη από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας. Αποσυνδέει ακόμα περισσότερο τα ΑΕΙ από την κρατική χρηματοδότηση και τα οδηγεί στην αναζήτηση πόρων από δίδακτρα, από χορηγίες, από την προσφορά «εκπαιδευτικών προϊόντων», από την εμπορευματοποίηση της έρευνας κυρίως των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Αντί για χρηματοδότηση, τα ιδρύματα θα υπόκεινται περιοδικές αξιολογήσεις που συνδέονται με τη χρηματοδότηση τους, θα οδηγήσουν τα περιφερειακά ιδρύματα σε συγχωνεύσεις και θα αφανίσουν τα γνωστικά αντικείμενα που δε συνδέονται άμεσα με την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Το μοντέλο διοίκησης που διαμορφώνεται είναι καθαρά επιχειρησιακό. Τα Συμβούλια διοίκησης μπορούν να απαρτίζονται από ανθρώπους της αγοράς, οι οποίοι θα έχουν την εξουσία να εκλέγουν και να παύουν πρυτάνεις. Το Συμβούλιο Διοίκησης θα έχει τον αποφασιστικό ρόλο για όλα τα οικονομικά, διοικητικά και αναπτυξιακά θέματα του Ιδρύματος, ενώ η Σύγκλητος περιορίζεται πλέον αποκλειστικά και μόνο σε αποφάσεις για ελάσσονα θέματα. Παράλληλα, κι ενώ τα πανεπιστήμια είναι ήδη υποστελεχωμένα και μεγάλος όγκος των λειτουργικών αναγκών καλύπτεται από ελαστικά εργαζόμενους, με πολλές διαφορετικές σχέσεις εργασίας, με το άγχος της ανασφάλειας, με λιγότερα δικαιώματα, το νομοσχέδιο επεκτείνει και μονιμοποιεί τις ελαστικές σχέσεις εργασίας για εργαζόμενους και διδάσκοντες, ενώ θεσμοθετεί την υπερωριακή απασχόληση, τη δουλειά Σαββατοκύριακα και αργίες.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν έρχεται για ν’ απαντήσει στην ανάγκη των φοιτητών για ολόπλευρη μόρφωση, στα σοβαρά ζητήματα της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια, στην έλλειψη σύγχρονων και ασφαλών υποδομών, στην έλλειψη επαρκούς και ποιοτικής φοιτητικής μέριμνας, στη σοβαρή δυσκολία που αντιμετωπίζουν χιλιάδες οικογένειες να ανταπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών των παιδιών τους. Για μια φορά ακόμα, τους μόνους που ωφελεί είναι τις μεγάλες επιχειρήσεις, που θα κάνουν χρυσές μπίζνες στην ανώτατη εκπαίδευση, αξιοποιώντας υποδομές και προσωπικό των πανεπιστημίων.
Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες, στο περιβάλλον της ακρίβειας, των τσακισμένων μισθών που δεν φτάνουν για να βγει ο μήνας, των ανύπαρκτων συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της περιστολής του κράτους πρόνοιας και του δημόσιου συστήματος υγείας, που ματώνουν για να σπουδάσουν τα παιδιά μας, θα δουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια να ορθώνονται στο μέλλον και την προοπτική τους, στην προσπάθεια τους να ακολουθήσουν τη σχολή που επιθυμούν, να εργαστούν επάνω στο αντικείμενό τους με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Για να πραγματοποιηθεί αυτός ο μετασχηματισμός απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συντριβή κάθε δημοκρατικής διαδικασίας. Γι’ αυτό φέρνει η κυβέρνηση και την πανεπιστημιακή αστυνομία, θεσπίζει πιο αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο και μηχανισμούς ελέγχου για φοιτητές, εργαζόμενους και διδάσκοντες, υπονομεύει τους φοιτητικούς συλλόγους. Γι’ αυτό, την ίδια στιγμή που φέρνει την πανεπιστημιακή αστυνομία, επιχειρεί να δημιουργήσει Φοιτητικά Συμβούλια, που επί της ουσίας θα είναι παράλληλες δομές μέσα από τις οποίες θα εκλέγονται δήθεν εκπρόσωποι των φοιτητών με ενιαία ψηφοδέλτια. Η εμπειρία μας επιβεβαιώνει, όπως και με την εφαρμογή του νόμου – έκτρωμα του Χατζηδάκη, ότι πάντοτε η αντεργατική πολιτική έχει ως συμπλήρωμα τα μέτρα αυταρχισμού και καταστολής.
Απαιτούμε:
–Απόσυρση του νομοσχεδίου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση τώρα! Ανατροπή του νόμου Κεραμέως–Χρυσοχοϊδη
–Αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και Έρευνα. Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση της έρευνας. Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς φραγμούς και αποκλεισμούς.
–Έρευνα με γνώμονα τις πραγματικές και επιτακτικές κοινωνικές ανάγκες και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Τα σχέδια τους δε θα περάσουν!
ΤΩΡΑ να δυναμώσει ο αγώνας για το πανεπιστήμιο που έχουν ανάγκη οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι, ο λαός!
Για πτυχία με αξία που θα οδηγούν σε δουλειά με δικαιώματα!
Για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης, για ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας, κόντρα στην εμπορευματοποίηση της, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες τις κατηγορίες προσωπικού, για επιστήμη κι έρευνα για τις πραγματικές ανάγκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας!
ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.
